Proste ćwiczenie percepcji

Ćwiczenia te polegały na zobrazowaniu indywidualnych skojarzeń wywołanych autorskim utworem muzycznym, na porównaniu różnic oraz cech wspólnych wyniku naszej pracy. „Tańczące” formy są wizualną odpowiedzią na dźwięki stanowiące spoiwo projektu.

Ciągle odbieramy dźwięki, jak i sami je produkujemy przy każdym naszym najmniejszym ruchu. Czasem nasłuchując otoczenia udaje nam się uchwycić dźwięk i oddzielając go od pozostałej mieszanki - szumu, zwiększyć intensywność wrażenia. Poprzez samo skupienie zmienia się nie tylko odbiór dźwięku, ale również przestrzeni, miejsca w którym się znajdujemy, przedmiotów, całej trwającej chwili. Tworząc własną muzykę możemy zasugerować kierunek myśli, zwiększyć lub zmniejszyć rozmaitość skojarzeń - sugerując określonym dźwiękiem pośrednio lub bezpośrednio. Tworząc własny utwór muzyczny ciężko o zasugerowanie odbiorcom dokładnie tej samej myśli, tych samych obrazów. Percepcja dźwięków w przypadku ludzi będzie różnić się od siebie, odbiór takich bodźców jest z reguły mocno indywidualny. Ludzie są jednak zdolni do określania dźwięków w ten sam sposób, np. jako pozytywne, negatywne, radosne, smutne, przerażające.